روش پرداخت C2C که در حال حاضر توسط صرافی مانیمکس استفاده می‌شود، بنظر یکی از نوآوری‌های مشتق شده از روش پرداختی حواله می‌باشد که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد.
از آن‌جا که این روش در سطح کلان روشی پیچیده به نظر می‌رسد، سعی کردیم برای توضیح این روش پرداختی از مثال‌های ساده شروع کرده تا بتوان عمق مطلب را به راحتی بیان کنیم.
قسمت اول (سطح مقدماتی)
در این مثال همانند شکل زیر فرد الف را در نظر داشته باشید که در خارج از خاک استرالیا حضور دارد و قصد انتقال ۳۰۰۰ دلار استرالیا برای فرد ب در کشور استرالیا دارد.
از طرف دیگر فرد ج را در نظر بگیرید که در کشور استرالیا حضور دارد و قصد دارد که معادل ۳۰۰۰ دلار را برای فرد د به خارج از استرالیا ارسال کند.
کاری که صرافی مانیمکس به عنوان واسطه‌ای بین این افراد انجام می‌دهد، همانند شکل زیر، از فرد الف درخواست می‌کند که ارز خود را به حساب فرد د در خارج از استرالیا واریز کند و در مقابل از فرد ج درخواست می‌کند که مبلغ دلار خود را به حساب فرد ب در استرالیا واریز نماید.
در این بین مانیمکس واسطه‌ای است که اتفاق افتادن انتقال وجوه بین این حساب‌ها را تضمین می‌کند.
اما مسئله به اینجا ختم نمی‌شود....
فرآیند ساده‌ای که بیان شد، در واقعیت پیچیدگی‌های بسیاری دارد.
قسمت دوم (سطح متوسط)
مشکل: برای مثال در صورتی که پولی که فرد الف قصد دارد از ایران به مقصد استرالیا به فرد ب واریز کند، معادل پولی نباشد که فرد ج قصد دارد از استرالیا به مقصد ایران واریز کند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟
مانیمکس در این بین با اتکاء به انبوه مشتریان، کارگزاران و موکلین خود و انبوه درخواست انتقال پول آن‌ها چه از خارج و چه در داخل استرالیا، سعی می‌کند که این مبالغ را با یکدیگر منطبق کرده و هماهنگی افراد و مبالغ را بر عهده می‌گیرد.
به مثالی در این زمینه دقت کنید:
درخواست‌های انتقال پول از خارج از استرالیا به استرالیا:
۱. فرد الف درخواست انتقال ۳۰۰۰ دلار استرالیا برای فرد ب به کشور استرالیا دارد.
۲. فرد ج نیز درخواست انتقال ۵۰۰۰ دلار استرالیا برای فرد د به کشور استرالیا دارد.